Հայկավանի 19 տնտեսությունում հակակարկտային ցանցեր են ներդրվել

Շիրակի մարզում հակակարկտային կայանների թիվը քիչ է և դրանք պաշտպանիչ ցանց չեն ստեղծում: Սա հակակարկտայինների քիչ արդյունավետության հիմնական պատճառն է: Իսկ ինչպես պաշտպանել բերքը 100 տոկոսով, գիտեն Հայկավան գյուղի բնակիչները, որտեղ 19 տնտեսության հողակտորները հակակարկտային ցանցերն են պաշտպանում: Երրորդ տարին է՝ կարկտահարության վնասներն այս տնտեսությունների համար նվազագույնն են: Հակակարկտային ցանցերի, ինչպես նաև Հայկավանում նոր մշակաբույսերի ներդրման ծրագիրը ֆինանսավորում է Գերմանիայի կառավարությունը:

Շիրակի մարզում, բացի հացահատիկից, բանջարաբոստանային կուլտուրաներ մշակում են այն գյուղերում, որտեղ հողը բերքատու է և ոռոգման ջրի պակաս չկա: Այդպիսի գյուղերից է Հայկավանը: Ոչ մի մետր անմշակ հող գյուղում չկա: Վերջին երեք տարիներին հայկավանցիները նաև մշակաբույսերի տեսակն են փոխել, սկսել են հատապտուղներ՝ ազնվամորի և անփուշ մոշ աճեցնել: Այս տեսակները տարին երկու անգամ են բերք տալիս:

Բարձր բերքատվության երաշխիքն այն է, որ տնկիները կարկտահարությունից ապահովագրված են: Այգու տարածքում հակակարկտային ցանցեր են տեղադրված: Դրանք չեն թողնում, որ կարկուտը հասնի տնկիներին: Ամեն կարկուտից հետո գյուղացիները ոչ թե վնասի չափն են հաշվարկում, այլ ձգում ու ամրացնում են ցանցերը: Կարկուտից պաշտպանելը այս ցանցերի միակ գործառույթը չէ: Այն պաշտպանում է բույսերը նաև միջատներից ու արևի ճառագայթների ուղղակի ազդեցությունից: Ցանցը չի թողնում, որ հողն ու բույսը չորանան:

Հայկավանի 19 տնտեսություններում են ներդրել պաշտպանիչ ցանցերը: Առայժմ դրանք փոքր հողակտորների համար են կիրառել: Մեծ տարածությունների դեպքում ևս արդյունավետությունը բարձր կարող է լինել, միայն թե ցանցերի ու հենասյուների ձեռքբերման արժեքն է բարձր:

Ցանցերի արդյունավետությունը հակակարկտային կայանների համեմատությամբ, այն է, որ եթե հակակարկտայինների քանակը պետք է շատ լինի և դրանք ներգործության շառավիղ ունեն, այս դեպքում հակակարկտային ցանցերը կոնկրետ տեղանքն են պաշտպանում: Արդյունքում գյուղացին շատ ավելի փոքր հողակտորից մեծ եկամուտ է ստանում:

«Փոքր տարածքներից մեծ եկամուտ ստանալու հնարավորությունները քիչ են մեր մարզում: Սա այդ լավ օրինակներից  մեկն է, թե ինչպես կարելի է ավելի փոքր տարածքի վրա, ավելի խելամիտ ծախսերով և ամեն տարի ներդրում չանելով եկամուտ ստանալ: Օրինակ՝ կարտոֆիլի դեպքում ամեն տարի մեծ ծախսեր են պահանջվում, իսկ այս կարգի այգիներում առաջին 10-12 տարին ներդրում չի պահանջվում: Ցանցերը բերքը պաշտպանում են: Երբ որ կարկուտը լցվում է իր մեջ, հետո մեջտեղից թափվում է և չի վնասում բույսը»,- Shantnews-ին ասել է ծրագրի տեղական համակարգող Գևորգ Պետրոսյանը:

Գերմանական կառավարության ծրագիրը Հայկավանում արդեն  ավարտվել է, այն սոցիալապես անապահով ընտանիքների համար էր: Հատապտուղների աճեցումը գյուղում վարակիչ է դարձել: Ծրագրի շահառու գյուղացիներից տնկիներ հարևաններն ու բարեկամներն են վերցրել և այգիներ հիմնել: Բայց հակակարկտային ցանցեր չունեն, ցանկության դեպքում, հողատերերն իրենց միջոցներով են տեղադրելու: