Քրիստոսի Սուրբ Ծնունդը տոնում են նաև Շիրակի մարզի կաթոլիկները

Քրիստոսի ծննդյան ավետիսը դեկտեմբերի 25-ին միմյանց են փոխանցում նաև հայ կաթոլիկները։ Կաթողիկե եկեղեցու հետևորդները Շիրակի մարզում ևս քիչ չեն։

Մարզը գործող 9 կաթողիկե եկեղեցի ունի, տասից ավելի համայնքներ հիմնականում կաթոլիկ քրիստոնյաներով են բնակեցված։ Սուրբ Ծննդյան նախօրեին՝ երեկ, ճրագալույցի պատարագ է մատուցվել Հայաստանի, Վրաստանի, Ռուսաստանի և Արևելյան Եվրոպայի հայ կաթողիկեների առաջնորդանիստ Գյումրիի «Սուրբ Նահատակաց» եկեղեցում։

Հիսուս Քրիստոսի ծննդյան ավետիսն առաջինը հայտնեցին հրեշտակները՝ ավետելով, որ ուրախությունը ամբողջ ժողովրդինը կլինի, քանի որ ծնվեց Փրկիչը: Քրիստոսի ծննդյան մանրամասն պատմությունը ներկայացվում է միայն Ղուկաս և Մաթևոս Ավետարանիչների մոտ։

Փրկչի ծնվելու իրադարձությունից 2 հազարամյակ անց էլ, այն հավատավոր մարդկանց նորից ուրախություն է պարգևում։ Հավատացյալներն են ասում, որ այս օրերին պետք է ձերբազատվել բոլոր տեսակի հոգսերից, աշխատանքային ծանրաբեռնվածությունից, որովհետև Հիսուսի ծնունդը տարին 1 անգամ է, ինչպես մեր ծննդյան օրը, ու պետք է ուրախանանք Սուրբ Ծնունդով, որովհետև կյանքի սկիզբը, ամեն ինչ կապված է Քրիստոսի հետ:

Ծննդյան տոնի ճրագալույցի պատարագն էլ քրիստոնյաների համար առանձնահատուկ խորհուրդ ունի։ Եկեղեցու գլխավոր մոմից լույս են տուն տանում, որ այն նաև օրհնություն բերի։ Իսկ ինչպես է եղել, որ ծննդյան տոները տարբեր օրերին են նշվում: Մինչև 4-րդ դարը բոլոր քրիստոնյաները Սուրբ Ծնունդը նշել են հունվարի 6-ին, սակայն քրիստոնեության ընդունումից հետո հռոմեացիները շարունակել են նշել հեթանոսական տոները։

Դեկտեմբերի 25-ին նշվել է արևի պաշտամունքին նվիրված տոնը, և հեթանոսական ավանդույթներից հրաժարվելու համար 336 թվականին Հռոմի եկեղեցին պաշտոնապես դեկտեմբերի 25-ը հայտարարել է Հիսուսի ծննդյան օր։ Հետագայում գրեթե ողջ Արևելքն այդ օրն է նշել Սուրբ Ծնունդը, իսկ հունվարի 6-ի օրվան հավատարիմ մնացել է միայն Հայ Առաքելական եկեղեցին։ Հիմա մեզ մոտ հավատացյալները Սուրբ Ծնունդը տոնում են և՛ դեկտեմբերի 25-ին, և՛ հունվարի 6-ին։

Հայ կաթողիկե եկեղեցու վարդապետ Հայր Նարեկ Մնոյանը նշում է, որ Սփյուռքում, օրինակ՝ Բեյրութում հայերը սովորություն ունեն՝ 1 անգամ դեկտեմբերի 25-ին են նշում Սուրբ Ծնունդը կաթոլիկների հետ, մյուս անգամ էլ հունվարի 6-ին՝ առաքելականների: Ինքը դրան դեմ չէ ու ասում է, որ 2 անգում Սուրբ Ծնունդ նշելը ևս մեկ առիթ է Քրիստոսով զգեստավորվելու, Քրիստոսով լցվելու:

Հավատը մեծ է Աստծո հանդեպ, բայց դեռևս Ծննդյան տոնը հայ հավատացյալների համար չի դարձել այն մեծ տոնը, ինչ նոր տարին է։ Եկեղեցու պատգամն է՝ տարբերել առաջնայինը երկրորդականից, ու Սուրբ Ծննդին տալ ավելի մեծ իմաստ։ Ասում է, եղևնին դրվել է, աստղը դրվել է, բայց չի ասվել ինչի համար: Ու հիմա կա միտում, որ քիչ-քիչ մարդիկ պետք է վերադառնան փոփոխություններին ու կարևորեն հիմնականը առաջնայինը: Ու պետք է մեր գիտակցության մեջ մեխենք, որ տարին սկսենք Քրիստոսի Սուրբ Ծնունդով:

Իսկ Նոր տարին ևս մեկ առիթ է ամփոփումի, անցնող տարին հիշելու, գնահատելու և արժևորելու, նոր թիվ թևակոխելու: Դարեր առաջ, երբ պատմիչներն ու տարեգիրները քարոզել են ու եկեղեցական տոները հաստատել, դրանք շատ ավելի մեծ շուքով են նշվել։ Շիրակի մարզի 10 համայնքներում կաթոլիկ քրիստոնյաներ են ապրում, որոնց մեծ մասը կաթողիկե եկեղեցիներում միշտ մասնակցում են պատարագներին: