Ինչպես խթանել կանանց քաղաքական մասնակցությունը․ ԱԺ պատգամավորների հետ Գյումրիում քննարկում է անցկացվել

Ինչպես խթանել կանանց մասնակցությունը քաղաքականությունում: Ընտրական օրենսգրքում կատարվող փոփոխություններից, նաև «Կուսակցությունների մասին» օրենքի ընդունումից առաջ այս հարցը Գյումրիում քննարկել են պատգամավորները և իրավապաշտպան կառույցների ներկայացուցիչները:

Քննարկման նախաձեռնողը «Կանանց իրավունքների տուն» հասարակական կազմակերպությունն է: Հանրային քննարկման ժամանակ բանախոսները կարևորել են կուսակցությունների դերը, որոնք էլ, ըստ նրանց, պատասխանատու են քաղաքականության մեջ կանանց ակտիվացման։ Հասարակության մեջ այնպիսի հարաբերություններ են ձևավորվել, որ միայն ուժեղ կանայք են տղամարդկանց հետ համեմատվում: Գենդերային անհավասարություն կա, սա բանախոսները չեն հերքում: Բայց այդ անհավասարությունը բոլոր ոլորտներում տարբեր է:

Վանաձորի Հելսինկյան քաղաքացիական ասամբլեայի նախագահ Արթուր Սաքունցի խոսքերով՝ ցավոք, այն հիմնարար ինստիտուտներում, որոնք կոչված են մասնակցականություն, կրթություն, բիզնես գործունեություն ապահովելուն, կանայք պատշաճ ներգրավվածություն չունեն, միայն սպասարկողների դերում են։

Կինը լուրջ դերակատարություն ունի ընտանիքում, բայց երբ հարցը կանանց քաղաքական մասնակցությանն է վերաբերում, պատկերն այլ է: Օրենսդիր ու գործադիր մարմիններում թույլ սեռի ներկայացուցիչները քիչ են:

Ներկաները օրինակ են բերում՝ կանանց տեսակարար կշիռը բնակչության շրջանում ավելի բարձր է, քան տղամարդկանցը: Իսկ խորհրդարանում հակառակն է՝ բացարձակ մեծամասնությունը տղամարդիկ են կազմում: Սրան բանախոսներն իրենց բացատրությունն են տալիս:

Իրավապաշտպան Զարուհի Հովհաննիսյանի խոսքերով՝ կանայք չունեն բավարար տնտեսական հնարավորություններ մրցակցություն ապահովելու ընտրական գործընթացներում, չէ՞ որ ընտրության մասնակցելը բավական թանկ հաճույք է։ ԱԺ պատգամավոր Վարդևան Գրիգորյանը հիշում է, որ ինքը 5 անգամ մեծամասնական ընտրակարգով պատգամավոր է առաջադրվել, բայց ոչ մի անգամ կին մրցակից չի ունեցել։

Էջմիածին համայնքի ղեկավարի օգնական Սաթենիկ Թովմասյանն էլ ասում է, որ կանայք քիչ են քաղաքականության մեջ, որովհետև տղամարդիկ ընտանիքներում նրանց քիչ են օգնում, և անգամ չեն նպաստում, որ կինն աշխատի՝ ասելով՝ իսկ երեխաները, ընտանիքը, և կինը կոմպլեքսավորվում է ու մուտք չի գործում քաղաքականություն։

Գործող Ընտրական օրենսգրքով կանայք խորհրդարանում պետք է կազմեն ընդհանուր պատգամավորների թվի 25 տոկոսը: Ներկայիս խորհրդարանը համարվում է կանանց ամենաբարձր ներկայացվածութունն ունեցողը, բայց, այդուհանդերձ, էլի ապահովված չէ սահմանված ցուցանիշը:

Հիմա, երբ քննարկվում է Ընտրական նոր օրենսգրքի նախագիծը, առաջարկվում է 50/50-ի հարաբերակցությունը: Բայց այստեղ էլ խնդիր կարող է լինել, քանի որ, ըստ ԱԺ պատգամավոր Անի Սամսոնյանի՝ մենք չպետք է արհեստական քվոտա սահմանելով թուլացնենք կնոջ ընկալումը քաղաքականության մեջ, որովհետև կարող է դա որակ չտալ, ու հակառակ կարծրատիպը կձևավորվի, թե կանայք չեն կարող իրենց դրսևորել քաղաքականության մեջ։

Կանայք հատկապես պասիվ են գյուղական համայնքներում: Հանրապետությունում ընդամենը 7 համայնք կին ղեկավար ունի: Փորձ չունենալով՝ տղամարդիկ անկաշկանդ են մուտք գործում քաղաքականություն, իսկ կանայք վախենում են դրանից, սա, ըստ բանախոսների, ևս ձևավորված մենթալիտետի արդյունք է: Ներկաները մեկ բանում միակարծիք էին, որ ինչքան էլ տղամարդիկ իրենց են համարում ընտանիքի գլուխը, տան ղեկավարը կինն է: