Հոգեբանը հիշողությունը բարելավելու հինգ խորհուրդ է տվել

Հոգեբան և ՄԿՀ-ի պրոֆեսիոնալ մարզիչ Օլգա Զրոդնիկովան Газета.Ru-ին պատմել է, թե ինչպես բարելավել մտապահման հմտությունները։

Առաջին ճանապարհը «լոլիկ աճեցնելն» է։

«Երբ դուք լոլիկ եք աճեցնում, դուք չեք հանում դրանք գետնից, որպեսզի տեսնեք, թե արդյոք արմատները մեծացել են: Մեր հիշողությանը նույնպես պետք է թույլ տալ, որ հասունանա: Մի շտապեք, այլ ստեղծեք այնպիսի պայմաններ, ինչպիսիք են լոլիկը ջերմոցում. պարբերաբար ջրել և պարարտացնել: Մի բողոքեք վատ հիշողությունից, եթե չեք կրկնել գործողությունը, արտահայտությունը, գործընթացը այնքան, որ այն ավտոմատացված դառնա: Յուրաքանչյուր ուղեղ անհատական ​​է, յուրաքանչյուրն ունի իր զարգացման ծրագիրը, բայց պտուղները հաստատ կհասունան, եթե համբերատար լինես»,- բացատրել է նա։

Երկրորդ մեթոդը «ֆլեշ կրիչը մաքրելն է»:

«Եթե մենք պատկերացնում ենք մեր երկարաժամկետ հիշողությունը որպես համակարգիչ, ապա նախ հավաքում ենք ամբողջ տեղեկատվությունը ֆլեշ կրիչի վրա։ Այս դերը կատարում է ուղեղի մի հատված, որը կոչվում է հիպոկամպուս: Հինգ զգայական համակարգերից (տեսողություն, լսողություն, հոտ, շոշափելիք, համ) բոլոր նոր տեղեկությունները կուտակվում են ամեն օր, իսկ գիշերը` տեղափոխվում երկարաժամկետ հիշողության մեջ: Բայց, իհարկե, ոչ բոլոր տեղեկությունները, այլ միայն նրանք, որոնք «պիտակավորված» են որպես անհրաժեշտ, արժեքավոր, օգտակար։ Մնացածը մաքրվում է: Մաքրումը տեղի է ունենում դանդաղ քնի փուլում, ուստի շատ կարևոր է բավականաչափ քնել»,- ասել է հոգեբանը։

Ձեր ուղեղին ցույց տալու երկու եղանակ կա, որ այն տեղեկատվությունը, որը դուք պետք է հիշեք, արժեքավոր է և նշանակալի:

«Առաջինը. այն, ինչ հիշում եք, պետք է շատ վառ գունավորված լինի զգացմունքներով: Նույնիսկ հիմա հեշտությամբ կարող եք մանրամասնորեն հիշել ձեր ամենակարեւոր օրերը՝ երեխայի ծնունդ, հարսանիք, հաղթանակ մրցույթում։ Այս ամենը ձեր հիշողության մեջ դրոշմվում է զգացմունքների միջոցով։ Այդ իսկ պատճառով նման հիշողությունները կոչվում են տպավորություններ։ Իսկ երկրորդ ճանապարհը բազմակի կրկնություններն են»,- նշել է մասնագետը։

Մեկ այլ հանրաճանաչ տեխնիկա «ռետրիվերին ազատելն է»։

«Կա շների նման ցեղատեսակ՝ ոսկե ռետրիվեր: Անունը գալիս է retrieve բայից՝ «գտնել և բերել»: Որպեսզի մեր հիշողությունն ավելի լավ աշխատի, մենք պետք է մի քիչ ռետրիվեր դառնանք: Նոր տեղեկատվությունն ամենից շատ հիշվում է, երբ այն հատուկ հանում ես հիշողությունից»,- խորհուրդ է տվել Զրոդնիկովան:

Չորրորդ ճանապարհը վախն է։

«Ոմանք պնդում են, որ իրենք լավ են հիշում բաները միայն սթրեսի ժամանակ։ Սրա բացատրությունն էլ կա. Կորտիզոլ հորմոնն արտադրվում է մակերիկամի կեղևում սթրեսի ժամանակ, ինչի հետևանքով մենք զգում ենք ագրեսիվություն, անհանգստություն և լարվածություն: Իսկ կորտիզոլի արտազատումը խթանում է ACTH (ադենոկորտիկոտրոպ հորմոն): Այսպիսով, ACTH-ն պատասխանատու է ոչ միայն սթրեսի և վտանգի պայմաններում ագրեսիայի համար, այլև բարելավում է հիշողությունը, մտապահումը և ուսումը: Վտանգավոր իրավիճակները դաջված են մեր հիշողության մեջ, մեզ համար կարևոր է, որ դրանք նորից չհայտնվենք: Հետևաբար, չափավոր սթրես է անհրաժեշտ՝ սկսելու գործել, արձագանքել և հեռանալ ձեր հարմարավետության գոտուց: Գլխավորն այն է, որ այն խրոնիկական չդառնա»,- զգուշացրել է մասնագետը։

Հինգերորդ ճանապարհը կանգ առնելն ու «կախվելն է»:

«Վերջին հայտնագործությունները հիշողության համախմբման մեջ բացահայտեցին մեկ պարզ սկզբունք. առավել արդյունավետ անգիր սովորելու համար հարկավոր է պարբերաբար ոչինչ չանել: Օրինակ, եթե համակարգիչը կատարում է չափազանց շատ առաջադրանքներ, և նրա RAM-ը չի կարողանում հաղթահարել, ապա այն կախում է: Այս պահին պրոցեսորն ավարտում է բաց առաջադրանքները:

Ինտենսիվ ուսումնասիրության ընթացքում օգտակար է ամեն ինչ մի կողմ դնել, հեռացնել տեղեկատվության աղբյուրներն ու ուշադրությունը շեղող աղբյուրները և թույլ տալ, որ տեղեկատվությունը «մարսվի»: 10-15 րոպե ընդմիջումներ արեք, ականջակալներում միացրեք «սպիտակ աղմուկը»՝ խուսափելով մտավոր գործունեությունից՝ օգնելու հիշողության ձեւավորման նուրբ գործընթացին»,- եզրափակել է հոգեբանը։