Ինչպես է լավատեսությունն ազդում երկարակեցության վրա

Լավատեսությունը՝ այն ակնկալիքը, որ կյանքում ամեն ինչ լավ կդասավորվի, հաճախ կապված է լավ առողջության և, հետևաբար, երկարակեցության հետ:

Հետազոտողները ավելի ու ավելի շատ  ապացույցներ են գտնում, որ «դրական» հոգեբանական գծերը, կենսուրախությունը, ընկերասիրությունը նվազեցնում են հիվանդություններն և վաղաժամ մահվան ռիսկը:

Եվ դա միայն դեպրեսիայի կամ այլ հոգեբանական խնդիրների բացակայությունը չէ: Դրական հատկությունները գործում են որպես անկախ գործոններ, որոնք ազդում են առողջության և բարեկեցության վրա:

Ամերիկացի գիտնականները որոշել են պարզել՝ լավատեսությունն ինքնին երկարացնո՞ւմ է կյանքը, թե՞ լավ առողջությունն ու վատ սովորությունների բացակայությունը ևս դեր են խաղում: Հետազոտության հեղինակներn ուսումնասիրել են տարբեր ռասաների 159 255 կանանց տվյալները: Հետազոտության սկզբում նրանց միջին տարիքը 63 էր:

Լավատեսության ավելի բարձր մակարդակը կապված է կյանքի ավելի երկար տ7ողության և մինչև 90 տարեկան ապրելու ավելի մեծ հավանականության հետ: Միևնույն ժամանակ հոռետեսությունը կապված է կյանքի ավելի կարճ տ7ողության հետ։

Հետազոտողները պարզել են, որ լավատեսության և երկարակեցության միջև կապը տեսանելի է բոլոր ռասայական և էթնիկ խմբերում:

Հետազոտողները հայտնաբերել են լավատեսության ամենաբարձր մակարդակը սպիտակամորթ կանանց շրջանում, ովքեր ունեն բարձր կրթություն, առանց առողջական լուրջ խնդիրների և մի փոքր ավելի առողջ ապրելակերպ են վարում, քան մյուսները:

Միևնույն ժամանակ տարիքն ու ամուսնական կարգավիճակը էականորեն չեն ազդել այս կանանց լավատեսության մակարդակի վրա։

Թվում է, թե պարզ է, որ «լավ կյանքով», լավ առողջությամբ կանայք ավելի երկար կապրեն, քան մյուսները:

Այնուամենայնիվ, օգտագործելով վիճակագրական մեթոդները` գիտնականները պարզել են, որ ապրելակերպի գործոնները կազմում են լավատեսության և կյանքի տ7ողության համամասնության միայն մեկ քառորդը:

Այսինքն՝ մնացած երեք քառորդն ամբողջությամբ կյանքի նկատմամբ դրական վերաբերմունքի շնորհիվ է։ Թեև լավատեսության մի մասը ժառանգական է, կան հոգեբանական մեթոդներ, որոնք կարող են օգնել լավատեսության մակարդակը բարձրացնել:

Նոր աշխատության հեղինակները հույս ունեն, որ «լավատեսություն սովորելու» ռազմավարությունները կարող են նոր գործիք դառնալ կյանքի տևողության երկարաձգմամբ հետաքրքրվողների համար։