Բժիշկն ասել է՝ ինչ հիվանդությունների մասին է վկայում քաղցրի կամ աղիի նկատմամբ հակումը

Քաղցր և աղի սննդամթերքի չափից շատ հակումը կարող է լուրջ հիվանդությունների ազդանշան լինել։ Այս մասին 5-tv.ru պարբերականին տված բացառիկ հարցազրույցում ասել է գաստրոէնտերոլոգ Ելենա Տյուլպինան:

«Մեր օրգանիզմին անհրաժեշտ են և՛ ածխաջրեր՝ շաքար, և՛ աղ՝ փոքր քանակությամբ: Առանց այդ նյութերի մեր օրգանիզմում շատ կենսաքիմիական գործընթացներ կխախտվեն: Այլ հարց է, որ այդ նյութերը պետք է մատակարարվեն փոքր քանակությամբ», – ընդգծել է բժիշկը։

Քաղցրավենիքի հանդեպ ձգտումը կարող է պայմանավորված լինել սննդային խանգարումներով, ինչպիսին է, օրինակ՝ սպիտակուցի պակասը: Այս դեպքում բավական է միայն կարգավորել սննդակարգը։ Բայց սա լավագույն սցենարն է. քաղցր ուտելու ցանկությունը կարող է նշանակել նաև պաթոլոգիական վիճակ։ Դիսբակտերիոզ, աղիքային միկրոֆլորայի խախտում, նույնիսկ աղեստամոքսային տրակտում սնկերի որոշակի տեսակի տարածում՝ կանդիդոզ. այս վիճակներից յուրաքանչյուրի դեպքում օրգանիզմը շաքարավազ կպահանջի: Նույնիսկ եթե դուք ունեք քրոմի, վանադիումի կամ մագնեզիումի պակաս, ձեռա մոտ կարող է ցանկություն առաջանալ ուտել համեղ շոկոլադե սալիկ:

«Այս իրավիճակում անհրաժեշտ է դիմել բժշկի, լրացուցիչ հետազոտություն անցկացնել՝ ախտորոշումը պարզելու և հետագա մարտավարությունը որոշելու համար։ Եթե ժամանակին չդիմեք բժշկի, ապա միանգամայն հնարավոր է, որ զարգանան ավելի լուրջ հիվանդություններ՝ ինսուլինի նկատմամբ դիմադրություն, գիրություն, շաքարային դիաբետ և այլ վիճակներ, որոնք կհանգեցնեն կյանքի որակի վատթարացման»,- զգուշացրել է Տյուլպինան։

Իսկ աղի տենչն անպայման չէ, որ հղիության նշան է։ Ի դեպ, սա կարծրատիպ է՝ ապագա մայրիկը պարտադիր չէ, որ ցանկանա թթու վարունգ ուտել։ Իսկ եթե օրվա ընթացքում աղի ուտելիքներ ուտելու ձգտում եք ունենում, ապա հնարավոր է, որ օրվա ընթացքում չափից շատ աղ եք օգտագործում, և ձեր ընկալիչները բթացել են:

«Աղի սննդամթերքի ձգտումը կարող է առաջանալ նաև ջրազրկման ժամանակ։ Եթե մենք բավականաչափ ջուր չենք խմում, և մեր օրգանիզմն այդ ջրի կարիքն ունի իր կենսաքիմիական գործընթացներն ապահովելու համար, ապա այն կարող է պահանջել աղ, քանի որ աղը պահպանում է հեղուկը օրգանիզմում և թույլ չի տալիս, որ այն դուրս գա», – բացատրել է բժիշկը:

Աղի ուտելու ցանկությունն առաջանում է պաթոլոգիաների՝ առաջին հերթին՝ մակերիկամների հիվանդությունների ժամանակ։ Օրգանիզմում կորտիզոլի արտադրությունը նվազում է, և դա շատ լուրջ է:

«Աղի նկատմամբ ձգտման ավելացման դեպքում նույնպես հարկավոր է դիմել բժիշկի, ժամանակին լրացուցիչ հետազոտություն անցնել, կատարել ախտորոշում և որոշել ճիշտ մարտավարությունը», – խորհուրդ է տվել Տյուլպինան:

Բայց նաև չի կարելի ամբողջությամբ հրաժարվել աղից, դա կարող է շատ ավելի վնասել: Սակայն դա դժվար կլինի իրականացնել՝ մենք աղ ենք ստանում շատ մթերքներից, օրինակ՝ հացից։ Բայց ավելի լավ է հետևել այն աղի քանակությանը, որը մենք ավելացնում ենք ճաշատեսակին։ Առաջարկվող օրական չափաբաժինը չորսից հինգ գրամ է: