Անդրկովկասում առաջին՝ Գյումրիի Մերկուրովի անվան նկարչական դպրոցը նշում է հիմնադրման 100 ամյակը

Գյումրիի Մերկուրովի անվան նկարչական դպրոցը նշում է հիմնադրման 100 ամյակը։ 1921-ին է բացվել դպրոցը, որը սկզբում գործել է որպես նկարչական ստուդիա, ապա դարձել նկարչական դպրոց։ Այս տարիների ընթացքում մի քանի հասցե է փոխել, գործել է ոչ տիպային շենքերում։ Իսկ հիմա 100 ամյա դպրոցն արդեն աշխատանքային բարելավված պայմաններ ունի։ Քաղաքապետարանի աջակցությամբ հնարավոր է դարձել դպրոցի նկուղային հարկի վերանորոգումը։

Ռաֆայել Աթոյանի, Խաչատուր Վարդպարոնյանի, Հակոբ Անանիկյանի ու Ասլամազյան քույրերի կտավներն այսօր ցուցադրվում էին կողք-կողքի՝ մեկ հարկի տակ։ Տարբեր տարիներին ու տարբեր ոճերում ստեղծագործող հեղինակներին միավորում է մեկ բան՝ նրանք բոլորը Գյումրիի Մերկուրովի անվան նկարչական դպրոցի շրջանավարտներն են։ Իսկ ցուցասրահը, որտեղ ներկայացված են աշխատանքները, դպրոցի նկուղային հարկում է գտնվում։ 30 տարի անօգտագործելի ու խոնավ նկուղը 7 ամսում վերանորոգվել է, դարձել բարեկարգ տարածք, որտեղ գործում են ցուցասրահ ու քանդակի դասարան։

« Այս շենքը բնակելի է եղել, դպրոցի համար տիպային չէ։ Փորձեցինք մաս-մաս վերանորոգել։ Նկուղը 30 տարի չի օգտագործվել, աղբով էր լցված։ Մաս-մաս մաքրելով՝ այս տարի բախտ վիճակվեց վերանորոգել և հրաշք տարածք ստացանք քանդակի դասարանի և ցուցասրահի համար»,-Shantnews-ին ասել է Գյումրիի Մերկուրովի անվան նկարչական դպրոցի տնօրեն Ժակլինա Սարգսյանը։

Երկու ընդարձակ սրահները աշխատանքային ու ստեղծագործական հնարավորություններ են ստեղծում։ Տարբեր տարիներին աշակերտության թիվն ու դպրոցի շենքային հնարավորությունները տարբեր են եղել։ Մերկուրովի դպրոցը 1921-ին սկսել է աշխատել, որպես  Անդրկովկասում առաջին  նկարչական ստուդիա։

Ինքը՝ Մերկուրովն է ասել՝ «Մեր քաղաքը խուդոժնիկ քաղաք է», բազմաթիվ նկարիչներ է տվել, որոնք ճաշակ են ձևավորել։ Բոլոր նկարիչների մոտեցումները, գույներն ու կերպարները տարբեր են, բայց ճաշակը նույնն է՝ մերկուրովյան։

Մեկ դարյա տարեգրության մեջ դպրոցի դռները գրեթե չեն փակվել՝ բացառությամբ 88-ի երկրաշարժին հաջորդած երկու ամիսների, մինչև դպրոցի վերաբացման համար ժամանակավոր տնակների տեղադրումը։ Մինչ այդ ու դրանից հետո էլ Մերկուրովի նկարչական դպրոցը մի քանի հասցե է փոխել։ Գործել հիմնականում այժմ Կումայրի արգելոցի մաս կազմող պատմական շենքերում։

«Դժվար ոդիսական է անցել դպրոցը։ Սահականուշյան վարժարանում է եղել, Օլգինյան վարժարանում, «Օժիտ»-ի շենքում, տնակային պայմաններում է գոյատևել, բայց դա չի խանգարել որակի և կատարած գործի վրա, բոլորը կրել են մերկուրովցի կոչումը»,- ասել է արվեստաբան Արաքս Մարգարյանը։

Երկրաշարժին վնասված «Օժիտ»-ի շենքը տարիներ հետո մասնավորեցվել է, իսկ նկարչական դպրոցին հատկացվել է հարևանությամբ գտնվող Թումանյանի անվան նախկին գրադարանի շենքը։ Այն նկարչական դպրոցին վերադարձնելու հարցը երկար տարիներ անարդյունք քննարկումների առարկա է։

Համեմատաբար փոքր, բայց բարեկարգ տարածքում է հիմա նկարչական դպրոցը գործում։ 100 տարիների ընթացքում այստեղ ուսանած ու համբավ ձեռք բերած նկարիչների անունների կողքին ամեն օր նորերը կհայտնվեն։ Ցուցասրահում դպրոցի աշակերտներն իրենց աշխատանքները ցուցադրելու և վարպետաց դասեր անցկացնելու հնարավորություն կունենան։ Տարածքի ընդլայնումը թույլ կտա ավելացնել աշակերտների թիվը։ Այժմ դպրոցում 85 երեխա է սովորում։