Եթե հարցն օրենքով լուծում չստանա, կմտածենք՝ փողոցային պայքարի որ ձևին ենք դիմում. «Դեմ եմ» նախաձեռնության անդամ

Պարտադիր կուտակային համակարգի ներդրման դեմ պայքարը չի ընդհատվում. եթե օրենքի ուժով խնդրին լուծում տալու փորձերը ձախողվեն, ապա պայքարի նոր ձևեր կընտրվեն: «Դեմ եմ» նախաձեռնության անդամ Լևոն Հարությունյանը SHANTNEWS.am-ի հետ զրույցում նշեց, որ դեմ է թե՛ պարտադիր բաղադրիչին, թե՛ վարվող ներդրումային քաղաքականությանը:

«Ժողովրդին չի ներկայացվում այնպես, ինչպես կա իրականում, որովհետև, որ ասում են՝ 70 տոկոսը տնտեսությունում է ներդրվում, այդպես չէ: Ժողովուրդը դա հասկանում է այսպես, որ ինչ-որ կազմակերպությունում են ներդրումներ անում, զարգացնում, սակայն այդպես չէ»,- ասաց նա:

Հարությունյանը նշեց՝ ֆոնդերը սահմանափակված են ներդրումներով, ունեն մեծ փաթեթ, որին Հայաստանում միայն երկու կազմակերպություն է համապատասխանում: Ու քանի որ նրանք սահմանափակված են օրենքով, ունեն պարտավորություն՝ Հայաստանում ներդրումներ անելու, նրանք ներդրում են անում պետական պարտատոմսերում՝ կարճաժամկետ կամ երկարաժամկետ, բանկերի պարտատոմսերում, բանկային ակտիվներում, և գումարը, Հարությունյանի կարծիքով, ուղղվում է այսպես ասած «վաշխառությանը», և այնտեղ տնտեսության զարգացման մասին խոսք չկա:

«Նույնիսկ, եթե հաշվենք, որ բանկերը վարկ են տալիս Հայաստանում մեծ կազմակերպություններին, կարող է, չէ՞, նման շղթա լինել. այդ գումարը գնա ինչ-որ մեծ կազմակերպության՝ որպես վարկ, պատկերացրեք՝ ինչ կազմակերպություններ են դրանք՝ հանքարդյունաբերություն և այլն, նույնիսկ այն մարդիկ, որ կուտակայինին կողմ են, բայց դեմ են հանքարդյունաբերությանը, իսկ ես վստահ եմ, որ նման մարդիկ շատ են, պետք է պատկերացնեն, որ այդ գումարը գնում է նաև հանքարդյունաբերությանը»,- ասաց նա:

Հարությունյանի խոսքերով՝ կարևոր է նաև ներդրումային համակարգը. եթե ներդրումները նման համակարգով են գնալու, դա նշանակում է՝ 20-30-40 տարի հետո որևէ մեկը գումար չի ստանալու, որովհետև չի կարող այս համակարգն այս ձևով աշխատել ուղղակի, այսինքն՝ ընդամենը այն 30 տոկոսն է աշխատում, որ ներդրվում է Հայաստանից դուրս:

«Դեմ եմ» նախաձեռնության անդամն անդրադարձավ պարտադիր կուտակային համակարգի գործարկման անդառնալիությանը՝ նշելով.

«Ասում են՝ անդառնալի կետին հասել ենք. մենք կուտակայինը ներդրել ենք 4 տարի, չէ՞: Պատկերացրեք՝ 4 տարում հասել ենք անդառնալի այս կետին, Փաշինյանը «Ելք»-ի իր ընտրազանգվածին դեմ է գնում, որովհետև իրեն ասել են՝ կոլապսի կենթարկվի տնտեսությունը: Լավ, բա որ 10 տարի անցնի՝ ի՞նչ է լինելու, ընկնելու ենք գերության մե՞ջ, այսինքն՝ եթե մի միջազգային ճգնաժամ եղավ, Հայաստանը դառնալու է զրո՞, եթե չես կարողանալու գումարները հետ տալ»:

Հարությունյանը նշեց, որ իր կարծիքն անփոփոխ է մնում՝ այս օրենքը պետք է օր առաջ սառեցվի, հասկացվի՝ այդ ֆինանսական հոսքերը ինչո՞ւ և ի՞նչ ձևով են ներդրվում, քանի որ այստեղ շատ թաքուն սխեմաներ կան, որոնք բոլորը պետք է բացահայտվեն:

Նա ասաց, որ ՀՀ աշխատանքի և սոցիալական հարցերի նախկին նախարար Մանե Թանդիլյանի առաջարկած նախագծում շատ հետաքրքիր լուծումներ կային, մասնավորապես այն, որ կուտակայինի մասնակիցը, որը կորցնում է աշխատանքը, իրավունք ունի երեք ամիս իր աշխատավարձի չափով գումար ստանալ:

«Պատկերացնում եք, չէ՞, ինչ մոտիվացիա է. մարդը երեք ամսվա երաշխիք ունի, իսկ հիմա ինչպե՞ս է՝ մարդը, եթե աշխատանքը կորցնում է, առաջին պատահած գործին գնում է՝ կես աշխատավարձով, իր որակավորումը չօգտագործելով, իսկ այնպես երեք ամիս կփնտրեր: Այս կետը միայն մի որոշ զանգվածի կուտակայինի մասնակից կդարձներ, լավ կետեր ուներ, պետք էր ուղղակի լսել նրան»,- ասաց նա:

Հարությունյանը նշեց, որ սպասում են ԱԺ խմբակցություններին ուղղված իրենց բաց նամակի պատասխանին: Հետագա քայլերին անդրադառնալով՝ նա ասաց, որ ինչպես միշտ փորձում են օրենքի սահմաններում հարցերը լուծել, հիմա էլ նույնն ենք փորձում անել, երբ այդ տարբերակը չլինի, կմտածեն՝ փողոցային պայքարի որ ձևերին են դիմում:

Սահմանադրական դատարան դիմելու տարբերակը ևս չի բացառվում, սակայն, շատ հավանական չէ:

«Տեսեք՝ Սահմանադրական դատարան դիմելու մի քանի ձև կա, ամենահեշտը պատգամավորներով դիմելն է, եթե այս պահին չարձագանքեցին, ստացվում է՝ մյուս ձևն է, համաձայն որի՝ որոշակի թվով ձայներ պիտի հավաքեն. դա ավելի դժվար ձև է, դրանից բացի՝ ամսեամիս Հայաստանը գցել ճահճի մեջ, որի մասին անգամ իրենք ասացին, այս տարբերակը չեմ բացառում, սակայն լիահույս եմ, որ ինչ-որ բան լինելու է»,- ասաց նա: