Որո՞նք են ընտանեկան բռնության պատճառներն ու ինչպիսի՞ն է վիճակագրությունը. քննարկում Գյումրիում

Ընտանեկան բռնությունների ինչպիսի՞ վիճակագրություն է ձևավորվել բռնության դեմ օրենքի ընդունումից հետո: Այս մասին համատեղ քննարկում էին կազմակերպել Երևանի և Գյումրիի մեդիա կենտրոնները: Ընտանեկան բռնության դեմ նախագիծն ընդունվել է 2017-ին, և դրանից հետո բռնությունների վերաբերյալ ահազանգերը ոստիկանությունում ավելացել են: Շիրակի մարզում ընտանեկան բռնության դրսևորման բոլոր տեսակները կան, և բռնության ենթարկվողների մեծ մասը հրաժարվում է օգնությունից: Բայց բանախոսները ներկայացրել են նաև հաջողված պատմություններ, երբ հնարավոր է եղել փրկել ընտանիքը՝ բացառելով բռնության շարունակականությունը:

Ընտանեկան բռնության վիճակագրությունն արտահայտում է միայն այն դեպքերը, որոնց մասին ոստիկանությունն ու համապատասխան մարմիններն իմանում են ու միջամտում: Ոստիկանության ամփոփագրերում ընտանեկան բռնության դեպքերի աճ է գրանցվել, բայց սա չի նշանակում, թե ընտանիքներում սկսել են ավելի հաճախ բռնություն կիրառել: Շիրակի մարզպետարանի՝ ընտանիքի, կանանց ու երեխաների իրավունքների պաշտանության բաժնի պետն է նշում՝ բռնության ենթարկվող կանայք սկսել են բարձրաձայնել ընտանիքում բռնության մասին, ու սա՝ ընտանեկան բռնության դեմ օրենքի ընդունումից հետո:

«Դեպքերը միշտ եղել են, ուղղակի այդ դեպքերով հետաքրքրվողներ, այդ դեպքերի հետևից գնացողներ չեն եղել: Բայց իրականությունն  այնպիսին է, որ Շիրակի մարզում կա բռնություն, կան բռնության բոլոր տեսակները: Ունեցել ենք դիմողներ, որոնք հրաժարվել են գնալ ոստիկանություն՝ կապված հասարակական կարծիքի և կարծրատիպերի հետ: Օրենքի ընդունումից հետո ոչ թե դեպքերի աճ գրանցեցինք, այլ եղած դեպքերի հարցերով մարդիկ սկսեցին դիմել ոստիկանություն, համապատասխան ծառայություններ և, բնականաբար, ոստիկանության ամփոփագրերի մեջ զգալի աճ տեղի ունեցավ»,- ասել է մարզպետարանի՝ ընտանիքի, կանանց ու երեխաների իրավունքների պաշտպանության բաժնի պետ Լիլիթ Գորգինյանը:

Եթե բռնությունը քրեորեն պատժելի չէ, կամ պատիժը մեղմ է, կանխարգելելը շատ դժվար է: Սա բանախոսների կարծիքն է, ովքեր արձանագրում են, որ որոշ դեպքերում էլ հայտնաբերում են կանանց, ովքեր ամեն օր ենթարկվում են ընտանեկան բռնության, բայց, վախենալով հասարակության քննադատություններից, չեն բարձրաձայնում: Այդպիսի մի դեպք տարիներ առաջ Գյումրիում հանգեցրել է կնոջ սպանության: Շիրակի մարզում ընտանեկան բռնությունների ենթարկվածների համար մեկ ապաստարան կա: Հանրապետության տարածքում դրանք 3-ն են։ Այստեղ ժամանակավորապես օթևան ու հոգեբանական աջակցություն են ստանում բռնության ենթարկված կանայք ու երեխաները: Նրանք ընտանիք են վերադառնում, եթե համապատասխան մարմինների ուսումնասիրություններից հետո պարզվում է, որ ամուսինները կարող են ու ցանկանում են համատեղ կյանքը շարունակել: Իսկ եթե կինը որպես ելք ընտրում է ամուսնալուծությունը, ապա պետական այլ ծրագրերով աջակցում են նրան: Ընտանեկան բռնությունից միայն կանայք չէ, որ տուժում են: Կան դեպքեր, երբ կանանց կողմից բռնության զոհ են դառնում ամուսինները: Այս դեպքերը շատ ավելի քիչ են: Բանախոսները նշում են՝ տղամարդկանց արժանապատվությունը թույլ չի տալիս ոստիկանությունում հաղորդում տալ կնոջ կողմից բռնության ենթարկվելու մասին: