Գյումրիի պատմական միջուկում փողոցաշինական աշխատանքներն ավարտական փուլում են

Գյումրիի պատմական միջուկում փողոցաշինական աշխատանքներն ավարտական փուլում են: Շիրազ, Ջիվանի, Վարպետաց և դրանց հարակից մյուս փողոցներում հիմնանորոգման վերջնաժամկետը՝ հունիսի 30-ը, հավանաբար չի խախտվի, ինչպես փողոցաշինական մեծ ծրագրում է:

«Կումայրի» արգելոցի տարածքի փողոցների շինարարությունն անցած տարվանից ընդհատումներով էր կատարվում, պատճառը ստորգետնյա կոմունիկացիոն ցանցերի տեղաբաշխման մասին հստակ սխեմաների բացակայությունն է:

Շիրազի փողոցը երեկվանից ասֆալտապատում են, ասֆալտի ներքին շերտը 6 սմ հաստության է. այդպես է տրված նախագծով: Այն երկշերտ է լինելու՝ երկրորդի համար էլ 4 սմ հաստության ասֆալտ է նախատեսված:

Նոր տեխնիկան թույլ է տալիս ասֆալտապատումը հնարավորինս արդյունավետ կատարել` ավտոմատ կերպով կարգավորելով բոլոր պարամետրերը: Ասֆալտի հաստությունից ու թեքությունից բացի, նաև ջերմաստիճանն է կարգավորվում։ Հատուկ արդուկների միջոցով ասֆալտը կարող է տաքանալ մինչև 120 աստիճան` փռելու համար պահանջվող ջերմությունն ապահովել: Բայց բանվորների գործն է դժվարացել դիտահորերի պատճառով, դրանք ասֆալտի ներքին շերտից բարձր են: Ձեռքով են շինարարներն ասֆալտն հարթեցնում:

Շինարարը պատասխանատվություն է կրում որակի համար, բայց ոչ ստորգետնյա կոմունիկացիոն ցանցերի անցկացման: Թե դրանց վիճակը փողոցաշինության ընթացքում ինչքանով հաջողվեց կարգի բերել, արդեն հետագա շահագործումից կերևա: Նախագծողին կոմունիկացիոն ցանցերի սխեմաները չեն տրվել, շինարարն էլ սպասարկող օպերատորների սխալների ուղղմանը չի սպասել:

«Մերձմոսկովյան» ԲԲԸ աշխղեկ Խաչիկ Ղարիբյանի խոսքերով` իրենք ինչքան կարողացել են, տեղային լուծումներ են տվել` ըստ ունեցած հնարավորությունների։

Պայմանավորվածություն է եղել նախագծողների, ծրագրի ղեկավարների հետ, որ այդ փոփոխությունների վերաբերյալ իրենց համաձայնությունը տան։ Ըստ «Տրանսնախագիծ» ինստիտուտի նախագծող Սպարտակ Քեչյանի` իրենց որոշ օպերատորներ ստորգետնյա կոմունիկացիաների սխեմաները չեն տվել, ամեն ինչ զրոյից են սկսել։

Առանց սխեմաներ ունենալու, աշխատանքները միայն ջրագծերին չեն վերաբերել, նույն վիճակն է եղել էլցանցի և կապի դեպքում: Եվս մեկ լուծում, որն արդեն ժամանակավոր է տրվել. խոսքը քաղաքի պատմական միջուկի փողոցներում բացված քյարիզների՝ ստորգետնյա ջրատարների մասին է: Հին Գյումրիում կառուցված քյարիզների տեղաբաշխման քարտեզ էլ չկա: Փողոցաշինական աշխատանքների ժամանակ հայտնաբերված 2 քյարիզները փակվել են՝ առանց դրանց վիճակի ու տեղակայման ուսումնասիրության:

Ըստ շինարարության աշխղեկի` այլ տարբերակ չկար, բնակիչներից մեկն ասել է, որ այդ գետնուղին մինչև կայարան է հասնում։ Այդ հարցն այլ կերպ լուծել հնարավոր չի եղել, փլված տեղից շինարարները լիցք են արել ու քյարիզը փակել։ Ըստ նախագծողի, թեև նման լուծում է գտնվել, բայց հիմա դժվարանում են ասել, թե դա օպտիմալ տարբերա՞կ էր, թե՞ ոչ։ Ժամանակավոր է եղել լուծումը նաև վթարային տների դեպքում:

Դրանց առջև` մայթերին, շինարարները բետոնե սալեր են տեղադրել, որ անցորդներին պաշտպանեն կիսաքանդ շինությունների քարաթափումներից: Շիրազին հարակից փողոցները հիմնականում սալիկապատվել են, օգտագործվել են ոչ միայն նոր, նաև հին փողոցների սալիկները:

Ի դեպ, հայտնի այդ սալաքարերը՝ բրյուշատկաները, 40-ականներին Գյումրիի որոշ փողոցներում շարել են գերմանացի ռազմագերիները: Վերակառուցումից հետո 8 մետր լայնություն ունեցող փողոցը նեղացել, դարձել է 5 մետր 80 սմ, փոխարենը լայնացել են մայթերը: