Որոշ նահանջ մը սկսված է պահանջատիրական պայքարեն Հայաստատեն ներս և դուրս. Արամ Ա կաթողիկոս

Եռօրյա աշխատանքային այցով Հայաստանում գտնվող Մեծի տանն Կիլիկիո Արամ Ա կաթողիկոսը հանդիպումներ է ունենում Հայաստանի աշխարհիկ ու հոգևոր առաջնորդների հետ: «Հեռանկար»-ի շրջանակներում նա պատմել է, թե ինչպիսի հարցեր են իրենց օրակարգում, նշել, որ որպես աշխարհիկ ու պետական պատասխանատուներ՝ մեկ կարևոր օրակարգ ունեն։ Այն հետևյալն է․

«Ի՞նչ ընել, ինչպե՞ս ընել, որ ժողովուրդին առաջնահերթ խնդիրները լուծման ընթացքի մեջ մտնեն, հայրենիքը հզորանա, Ղարաբաղի անկախությունն ամրապնդվի, մեր պահանջատիրությունը մնա մնայուն պայքար: Օրինակ, Հայաստանի հզորացումը, Հայաստանի պետականության ամրապնդումը, միջազգային հարաբերությունները, Հայաստան-Սփյուռք գործակցությունը, Ղարաբաղի հարցը, մնայուն հարցեր են, կրնանք տարբեր մոտեցումներ ունենալ, որոնք ժամանակին ընթացքին նոր շերտավորումներ կրնան ունենալ»:

Օրինակ է բերում Հայաստանում ստեղծված նոր իրավիճակը, որով պայմանավորված՝ հնարավոր է, որ նոր մոտեցումներ ի հայտ գան, քննարկվեն, հետևաբար տեսակետները կարող են փոփոխական լինել: Արամ Ա-ն դա ճիշտ է համարում՝ ասելով.

«Հարցերուն զմռսված տեսակետներ պետք չէ ունենանք, այլ հարափոփոխ պայմաններուն լույսին տակ մոտեցումները պետք է ըլլան համահունչ՝ միշտ մեկնելով հայրենիքին, ժողովուրդին գերագույն շահերեն»:

Համազգային օրակարգի մաս է կազմում նաև Ցեղասպանության պահանջատիրությունը: Արդյո՞ք 100-ամյակից հետո 3 տարիների ընթացքում փոփոխություններ եղան: Արամ Աբրահամյանի հարցին Մեծի տանն Կիլիկիո կաթողիկոսը պատասխանում է.

«Ընդհանրապես կնշմարեմ, որ որոշ նահանջ մը սկսված է պահանջատիրական պայքարեն Հայաստատեն ներս և դուրս, հռչակագիր մը հրապարակեցինք Ծիծեռնակաբերդի մեջ, որուն մեջ հստակ կըսվեր, որ մեր պահանջատիրությունը ՀՀ արտաքին քաղաքականության մեջ պետք է դառնա մնայուն օրակարգ: Հեղափոխությունեն հետո սպասելի էր, որ այն դառնա մնայուն օրակարգ և արտաքին հարաբերություններու մեջ պահանջատիրությունը արծարծվի ՀՀ պատասխանատուներու կողմե, Սփյուռքի մեջ ունինք մեր եկեղեցին, պահանջատիրական պայքարը տարբեր ընթացք պիտի գտնե»:

Նա կարծում է, որ 100 տարի շարունակված ճանաչման պահանջից ու դատապարտման կոչերից այն կողմ պետք է ընթանալ:

«Ճանաչումեն անդին պետք է ընթանանք դեպի հատուցում, որովհետև միջազգային օրենքի համաձայն՝ Ցեղասպանության ճանաչումն ու հատուցումը իրար հետ սերտորեն ընդելուզված են, անոր համար պատմության մեջ առաջին ագամ Կիլիկիո կաթողիկության, Սիսի կաթողիկոսարանի վերադարձի դատը բացինք թուրք պետության դեմ, իրավական դատ մըն է, միաժամանակ քաղաքական բնույթ ունի, առաջին անգամ դատական թղթածրար մը դրվեցավ թուրք պետության սեղանին վրա, պիտի հետապնդենք»,-կարծում է կաթողիկոսը: