Նախագահի անվտանգության գծով խորհրդականի կինը փորձել է բարուրի մեջ գաղտնի տեղեկություն դուրս բերել երկրից․ Սամվել Հովհաննիսյան

ՔԿՀ նախկին պետ Սամվել Հովհաննիսյանն ֆեյսբուքյան իր էջում տեղադրել է 25 տարվա վաղեմության մի պատմություն՝ խոստանալով պատմության շարունակությունն ավելի ուշ հրապարակել:

Ներկայացնենք գրառումն ամբողջությամբ.

«Վերջին օրերին Դավիթ Շահնազարյանը հաճախակի է հիշողություների գիրկն ընկնում և մեկնաբանում ով ոնց է Արցախյան պատերազմում իրեն դրսևորելմ թե դա որտեղից է իբրև ինքը իմացել, երևի մի քանի ամիս ԱԱՊ վարչության ժամանակավոր պետ աշխատելու ժամանակահատվածից, ճիշտն, ասած ես էլ որոշ իրադարձություներ հիշեցի այդ նույն 1993-1994 թթ:

Նշված ժամանակահատվածում ՀՀ Նախագահականի բարձրաստիճան պաշտոնյաներից մեկի կինը մի քանի ամսական երեխայի հետ Երևանի «Զվարթնոց» օդանավակայանից թիվ 910 չվերթով մեկնում էր Մոսկվա քաղաք, նշյալ կնոջը ճանապարհում էր գնդապետի կոչումով անձնավորություն՝ հավանաբար օդանավ անարգել մուտք գործելու համար՝ սակայն, ունեցած օպերատիվ տվյալները իրացնելու անհրաժեշտությունից ելնելով, պատգամավորների համար նախատեսված սրահում գտնվող ուղևորները մեր կողմից հրավիրվեցին անցնել բեռների և անձնական զննություն ինքնաթիռ նստեցման համար, և զննությամբ ինչ պարզվեց՝ ՀՀ Նախագահականի բարձրաստիճան պաշտոնյայի կինը իր երեխայի բարուրի մեջ թաքցրած թվով 7 էլեկտրոնային կրիչներ էր փորձում երկրից դուրս հանել, այդ կնոջը հանեցինք չվերթից ուղեկցող գնդապետի հետ միասին, բերման ենթարկեցինք Զվարթնոց օ/կ ՆԳ բաժին, արձանագրեցինք, էլեկտրոնային կրիչները զննեցինք և ՆԳ նախարարին զեկուցեցինք , որից հետո ՆԳ բաժին եկավ ԱԱՊ վարչության պաշտոնյան, բերման ենթարկվածներին և նյութերը. հանձնեցինք ԱԱՊՎ պաշտոնյային ամենակարևորը՝ այդ կինը հանդիսանում էր ՀՀ նախագահի ազգային անվտանգության գծով գլխավոր խորհրդականի կինը, իսկ էլ.կրիչներում պարունակվում էին ՀՀ ազգային անվտանգությունը ապահովելու մարտավարությունը և ակնկալվող միջոցառումների ցանկը՝ որոնք, ի դեպ, հույժ գաղտնի գրիֆով էին ձևակերպված:

Ի դեպ, մինչ ԱԱՊՎ-ից կժամանեին, հասցրեցի մոտ 30-40 րոպե դեպքի կապակցությամբ անկեղծ զրույց ունենալ «հյուրիս» հետ, զրույցի մանրամասները, բնականաբար, անմիջապես զեկուցեցի ՆԳ նախարար Վ.Սիրադեղյանին, որից հետո Դ.Շահնազարյանի անհաջող օրերը սկսվեցին:

Հետագայում քրգործ չհարուցվեց, և ոչ մեկը չպատժվեց՝ պարզապես գլխավոր խորհրդականն այլևս ՀՀ չվերադարձավ և վերջ: Ահա թե Դ. Շահնազարյանը ինչ «արդյունավետ» է աշխատել իր ղեկավարման ամիսներին, որ ԱԱՊՎ քթի տակից ոնց էին փորձում դուրս հանել Երկրի Ազգային անվտանգությանը վերաբերող հույժ գաղտնի փաստաթղթերը, թե այդ փաստաթղթերը ում համար էին նախատեսված և ինչ էին գնահատել, կարելի էր միայն ենթադրել: Փաստորեն, իմ շարքային օպերը ավելի շատ օգուտ տվեց երկրին, քան Դ.Շահնազարյանը»: