«ԿՅԱՆՔԻ ՈՒՂԻՆԵՐՈՎ». ինչի՞ մասին է լինելու «Շանթ»-ի նոր հաղորդաշարը

«Կյանքի ուղիներով». նոր հաղորդաշար, որը «Շանթ» հեռուստաընկերությամբ եթեր կհեռարձակվի շատ շուտով: Այն ներկայացնում է  ճանապարհ անցած մարդկանց անցյալը, ներկան ու նաև ապագայի մասին խոհերը: Հաղորդաշարի հեղինակը «Հորիզոն» լրատվականի լրագրող-հաղորդավար Վահագն Հակոբյանն է:

«Կյանքի ուղիներով» հաղորդաշարի հերոսները կինոյի, արվեստի, քաղաքականության, սպորտի, գիտության ոլորտի գործիչներ են, բեմերից, ամբիոններից ու էկրաններից հայտնի դեմքեր, իսկ բեմերից ու էկրաններից դուրս` սովորական մարդիկ իրենց սովորական ապրելակերպով, պարզ ու բարդ բնավորություններով, խորը զգացական աշխարհով: «Կյանքի ուղիներով» հաղորդաշարը կպատմի նրանց մասին այն, ինչ իրենք իրենց մասին շատ չեն սիրում պատմել, այն, ինչ չի երևում բեմերից ու հեռուստաէկրաններից, այն, ինչ դուրս է մնում նրանց իրական կերպարից, այն, ինչ իրական կյանքի պատմությունից է:

Ծանոթ դեմքերի անծանոթ ուղիները՝ կամքի ուժ, համառություն, պայքար, լավատեսություն. դժվարին ճանապարհներ, որոնք հաղթահարվել են՝ հաղթելով հուսահատությունը:

«Շանթ»-ի նոր հաղորդաշարի հերոսներն իրենց անցած ճանապարհով օրինակ են շատերին, որոնք իրենց պատմություններով կվերահաստատեն, որ ցանկացած անելանելի իրավիճակում ելք կա, կվերահաստատեն, որ կյանքը միշտ իմաստ ունի, միայն թե այն պետք է գտնել, կվերահաստատեն, որ երազանքները այդպես էլ կմնան երազանք, եթե նրանց ընդառաջ չգնաս…:

Տոմայի՝ Ստեփանակերտում՝ հայրական տանը խնամքով պահվող տիկնիկn անցյալն ու ներկան կապող խորհրդանիշ է դարձել: Դերասանուհին խոստովանում է, որ եթե անընդհատ մտածի անցյալի ու ներկայի դժվարությունների մասին, ապա դժվար կլինի առաջ նայելը, աշխատելը, ուղղակի ապրելը:

Ասում են՝ երբ հայացքդ ուղղում ես անցյալին, դեպի ապագան շրջվում ես թիկունքով: Կյանքը պետք է սիրել ավելին քան կյանքի իմաստը, կյանքը՝ նաև իր բոլոր դժվարություններով, բարդություններով ու նույնիսկ ծանր վշտի պահերով, որոնք մեր զգացմունքներից ամենասարսափելին են, բայց նաև կոփողը, իմաստություն տվողը:

Պարզ, մարդկային հույզեր են, որ կան և լինելու են բոլորի կյանքի ուղիներում: Շատ շուտով հաղորդաշարի առաջին թողարկումն է և արդեն կռահեցիք, թե ով է մեր հերոսուհին: Մեծերից մեկն ասել է, թե երջանկությունը գոնե մեկ անգամ թակում է բոլոր դռները, միայն թե պետք է լսել այդ թակոցը, կյանքի գուցե հենց առաջին ակնթարթից: