Շիրակի մարզի անտառապատկան 4670 հեկտարից անտառածածկ է 2300-ը

2017 թվականին վավերացված Կլիմայի փոփոխության Փարիզյան  համաձայնագրով Հայաստանը պարտավորվել է մինչև 2050 թվականը վերականգնել, ընդլայնել անտառային տարածքները։ Դասական իմաստով անտառային տարածք չհամարվող Շիրակի մարզում անտառային շերտն ամբողջ տարածքի ընդամենը 1 տոկոսն է կազմում։ Անտառապատկան 4670 հեկտարից անտառածածկ է միայն 2300-ը։

«Բիոսոֆիա» ՀԿ նախագահ Գևորգ Պետրոսյանը ShantNews.am-ի հետ զրույցում նշել է, որ Շիրակի անտառների զգալի մասը հատվել են 90-ականներին, մարզն իր անտառային ծածկույթով աչքի չի ընկնում, բայց բոլոր հնարավորություններն ունի անտառային մարզ դառնալու համար․

«Շիրակի մարզը մեծ պոտենցիալ ունի իսկապես դառնալու անտառածածկ մարզ, որովհետև Շիրակի մարզում կան բոլոր բնակլիմայական պայմանները, կան աշխարհագրական ու լանդշաֆտային հնարավորությունները»։

Շիրակի մարզում բնական վերաճով ձևավորված անտառային փոքր հատվածներ կան միայն Աշոցքի և Ամասիայի տարածաշրջաններում։ Անտառները մեծամասամբ արհեստական են, հիմնականում՝ թեք լանջերի վրա, աստիճանաձև դասավորությամբ, որպեսզի կանխվի նաև հողային էրոզիան։ Այս և անտառային այլ հիվանդություններ Շիրակի մարզի անտառները չունեն, փոխարենը գրեթե ամեն տարի մեծ վնաս են կրում հրդեհներից։ Անտառային հրդեհների մեծ մասը մարդկային գործոնով են պայմանավորված։ Բնապահպանների կարծիքով բնական էկոհամակարգի վրա մարդու բացասական ազդեցությունը մեղմելու համար հստակ քայլեր են պետք։

Անտառածածկ տարածքների ավելացման համար փոքր չափաբաժնով, բայց անտառտնկումներ կատարվում են մարզում տարբեր ծրագրերով։ Շիրակի մարզպետարանի գյուղատնտեսության և բնապահպանության վարչության բնապահպանության բաժնի գլխավոր մասնագետ Տիգրան Անանիկյանը նշել է, որ այս տարի միայն երկու բնակավայրում մոտ 100 հեկտար համայնքային անտառ է հիմնվելու մասնավոր ներդրումներով․

«Մոտ 38 հեկտար անտառ տնկվելու է Արթիկի տարածաշրջանի Լեռնակերտ բնակավայրում և մոտ 60 հեկտարը՝ Ախուրյանի տարածաշրջանի Մեծ Սարիար բնակավայրում։ Քիչ, բայց մյուս բնակավայրերում էլ շարունակվում է անտառների հիմնումը»։

Համայնքներում անտառապատկան հողատարածքներ կան, որոնք տվյալ բնակավայրերի ենթակայության հողեր են համարվում։ Անտառներ հիմնելու նպատակով անտառտնտեսությանը հատկացված տարբեր տարածքներից որոշ հատվածներ ժամանակին սեփականաշնորհվել են համայնքների կողմից։ Հիմա այս խնդիրն էլ է օրակարգում, անտառտնտեսությունն ու համայնքները բանակցում են խնդիրը փոխանակման տարբերակով լուծելու ուղղությամբ։

Դրան զուգահեռ նոր չափագրումներ և ուսումնասիրություններ են կատարվում անտառների կառավարման պլանները մշակելու ուղղությամբ, որը հնարավորություն է տալու հստակեցնել անտառային հողերի մասին տվյալները, նպատակային օգտագործման հնարավորությունները։ Անտառների կառավարումն իրենից ենթադրում է անտառի ստեղծում, խնամք, աճեցում, ինչպես նաև տարածքների նորացում և ընդլայնում։ Անտառների կառավարման գործընթացների հանրային մոնիթորինգ իրականացնելու համար կազմվել է մեթոդական ձեռնարկ։ Կարևորվում է անտառների կառավարման գործընթացում հասարակության ներգրավվածությունը։